گفتگو و مصاحبه علمی با دکتر امیدی (بخش2)

سئوال3: با توجه به این تبیینی که حضرتعالی فرمودید، از واژه "مردمسالاری دینی" این­گونه برمی آید که در حقیقت شما دارید به مردم در حکومت نقش می دهید، یا به­ عبارتی دیگر، در مردمسالاری دینی زمینه و امکان برای مشارکت مردم در حکومت؛ برای تعیین خط مشی ­ها و حتی تغییرخط مشی­ ها فراهم می­ شود و مردم در این حکومت و اعمال قدرت دخالت دارند، اگر این هست تفاوتش با آن دموکراسی غربی چیست؟ حدود و ثغور  و یا مرز این "مردمسالاری دینی" که می فرمایید برخاسته از متن دین است، با آن دموکراسی غربی چیست؟ آیا این مردمسالاری معنای دیگر دموکراسی نیست،چون در دموکراسی هم قضیه همین است؛ حکومت مردم بر مردم و برای مردم، پس تفاوت شان چیست؟آیا فکر نمی­ کنید که این جعل واژه مردمسالاری، به خاطر فرار از آن تناقضات و پارادوکس­ هایی است که دموکراسی با اسلام دارد؟

جواب: بسیار پرسش جالبی بود که شما مطرح فرمودید، نکته اول: اینکه مردمسالاری دینی هم به لحاظ مبانی و هم به لحاظ اهداف و غایات و هم به لحاظ روش(نوع مواجهه)و هم از منظر راهبرد و خط مشی ­هایی که در مسیر دستیابی به اهداف مد نظر هست، متفاوت از دموکراسی غربی است؛چون 

مصاحبه و گفتگوی علمی با دکتر امیدی (بخش اول)

سئوال1: در گام نخست و به­ منظور تبیین مفهومی، بفرمائید اصطلاح مردمسالاری دینی به چه معناست؟ آیا این اصطلاح را دو واژه ­ی مستقل می ­دانید که از ترکیب لفظ دین و مردم­سالاری بدست آمده و یا نه، این­دو یک حقیقت ­اند؟

جواب: بله، ابتدا باید روشن شود این ترکیبی که الآن اینجا صورت گرفته، این چه نوع ترکیبی است؟ آیا این ترکیب را بایستی به عنوان یک ترکیب انضمامی و اضافی تلقّی کنیم، یا اینکه بایستی مردمسالاری دینی را یک واحد مستقلی در نظر بگیریم و بگوییم که مردمسالاری دینی از متن و جوهره دین برخاسته است؟ پاسخ قضیه این است که آنچه مراد و منظور رهبران سیاسی و اجتماعی جمهوری­ اسلامی ایران در طرح بحث مردمسالاری دینی بوده این است که

قدرت سیاسی هدف انبیاء الهی

🌴🌴🌴🌴🌴

🌹تمام درگیری انبیاء سرِ مسائل سیاسی بوده، نه سرِ برگزاری کلاس اخلاق!

سوره نحل/ آیه 36

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِى کُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ...

ترجمه؛ وهمانا ما در میان هر اُمّتى پیامبرى را برانگیختیم (تا به مردم بگویند) که خدا را بپرستید و از طاغوت (و هر معبودى جز خدا) دورى نمایید.

🌹🌿نکته ها:

1- شاید 1400 سال است که برخی سعی کرده‌اند طوری از دین و رسول خدا(ص) برای ما حرف زده شود که وقتی نام پیامبر(ص) را می‌شنویم فقط به یاد مهربانی‌های او بیفتیم نه به یاد قدرتمندی او، به یاد اخلاق فردی او بیفتیم نه به یاد حاکمیت سیاسی‌ای که او دنبال می‌کرد.

2-دلیل این‌همه اذیت پیامبر(ص) این بود که دنبال کسب قدرت سیاسی بود.

فقهای عصر حاضر و نظریه ولایت مطلقه فقیه(مراجع عظام تقلید)

حضرات آیات عظام؛ صافی گلپایگانی، مظاهری، سبحانی، نوری همدانی و علوی گرگانی

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی
ایشان در پاسخ به این سؤال که نظر حضرتعالی در مورد اینکه «ولایت مطلقه فقیه از اصول اساسی و خدشه ناپذیر اسلام است» چیست؟ فرمودند: به نظر حقیر فقهاء جامع الشرایط در عصر غیبت حضرت صاحب الامر ارواح العالمین له الفداء، در امور مربوطه به حفظ نظام و مدیریت جامعه ولایت دارند. و در پاسخ به این سؤال که آیا علیرغم معصوم نبودن ولی فقیه، وی دارای ولایت مطلقه است؟ فرمودند: در این ولایتی که به آن اشاره شد، عصمت شرط نیست لذا حکّام و کارگزارانی که از طرف شخص رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام به این ولایت و مدیریت منصوب می‌شدند، معصوم نبودند 

فقهای عصر حاضر و نظریه ولایت مطلقه فقیه

حضرت آیت الله جوادی آملی«حفظه الله» 

از برهان ضرورت وجود ناظم ورهبر برای جامعه اسلامی و نیز از نیابت فقیه جامع‏ الشرایط از امام عصر (علیه‏السلام)دردوران غیبت آن حضرت به خوبی روشن می‏گردد که ولیّ فقیه، همه اختیارات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان (علیهم‏السلام) در اداره جامعه را داراست؛ زیرا او در غیبت امام عصر (عج)، متولّی دین است و باید اسلام را در همه ابعاد و احکام گوناگون اجتماعی‏ اش اجرا نماید. حاکم اسلامی، باید برای اجرای تمام احکام اسلامی، حکومتی تشکیل دهد و در اجرای دستورهای اسلام، تزاحم احکام را به وسیله تقدیم اَهمّ بر مهمّ رفع کند.

فقهای عصر حاضر و نظریه ولایت مطلقه فقیه

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
ایشان در این مورد فرمودند: إن قلت: إنّه قد ورد فی بعض کلمات الأعاظم (قدّس اللّه أسرارهم) أنّ ولایة الفقیه مطلقة لا تقید فیها. قلت: نعم هی کذلک، و لکن المراد منه أنّه لا تتقید بالضرورة و الاضطرار و شبه هذه الامور....فولایة الفقیه مطلقة فی حریم أحکام الشرع، لا فیما خالف أحکامه، و لا یظن بأحد القول باطلاقها فی ما خالف الشریعة، لأنّه منصوب لإجرائها و تنفیذ أحکامها» « اگر گفته شود که در بعضی از کلمات بزرگان وارد شده که ولایت فقیه مطلقه است و تقیدی در آن نیست، می گویم: بله ولایت فقیه، مطلقه است ولی مراد این است که مقید به ضرورت و اضطرار و مانند این امور نمی شود ... پس ولایت فقیه در حریم احکام شرع مطلق است نه در مورد خلاف احکام شرع و در مورد کسی گمان نمی شود که قائل به اطلاق ولایت فقیه حتی در آنچه مخالف شریعت است باشد، زیرا ولی فقیه منصوب شده برای اجرای احکام شرع و تنفیذ آن »(مکارم شیرازی، ناصر، انوار الفقاهه، ج1، قم: مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، 1413ق، ص 506-508 و بحوث فقهیة هامة، قم: مدرسة الإمام علی بن أبی طالب (ع)‏، 1422ق، ص 513) ایشان در توضیح مطلقه بودن ولایت فقیه می فرمایند: 

فقهای عصر حاضر و نظریه ولایت مطلقه

حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره)
ایشان در باب «خراج ومقاسمه» کتاب مکاسب محرمه می‌فرمایند: می‌دانیم که دین اسلام آخرین دین و احکام و قوانین آن، آخرین مقرراتی است که از ذات مقدس پروردگار وضع شده است و پیامبری بعد از خاتم الانبیاء ـ صلّی الله علیه و آله ـ نخواهد آمد و کتابی آسمانی بعد از قرآن کریم فرستاده نخواهد شد و باید این کتاب تا قیام قیامت کتاب قانون بوده و عترت و اهل بیت پیامبر اکرم مبیّن آن باشند و نیز روشن است که امت محمّدی ـ صلّی الله علیه و آله ـ در زمان حضور حجّت معصوم حق ( هر چند در زندان یا در حال تبعید باشد) می‌توانند وظیفه خود را ولو با مشقت بسیار و تحمّل مشکلات فراوان به دست آورند. ولی سخن درباره زمان غیبت کبرای حجت حق است که 

فقهای عصر حاضر و نظریه ولایت مطلقه فقیه

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در باب ولایت مطلقه می فرمایند؛

المراد بالولایة المطلقة للفقیه الجامع للشرائط هو أن الدین الإسلامی الحنیف الذی هو خاتم الأدیان السماویة، و الباقی إلى یوم القیامة هو دین الحکم و إدارة شئون المجتمع، فلا بد أن یکون للمجتمع الإسلامی بکل طبقاته ولى أمر، و حاکم شرع، و قائد لیحفظ الأمة من أعداء الإسلام و المسلمین، و لیحفظ نظامهم، و لیقوم بإقامة العدل فیهم، و بمنع تعدّی القوی على الضعیف، و بتأمین وسائل التقدم و التطور، الثقافیة و السیاسیة و الاجتماعیة، و الازدهار لهم، و هذا الأمر فی مقام تنفیذه عملیاً قد یتعارض مع رغبات و أطماع و منافع و حریات بعض الأشخاص؛ و یجب على حاکم المسلمین حین قیامه بمهام القیادة على ضوء الفقه الإسلامی اتخاذ الإجراءات اللازمة عند تشخیص الحاجة إلى ذلک، و لا بد أن تکون إرادته و صلاحیته فیما یرجع إلى المصالح العامة للإسلام و المسلمین حاکمة على إرادة و صلاحیات عامة الناس عند التعارض، و هذه نبذة یسیرة عن الولایة المطلقة.»؛« مراد از ولایت مطلقۀ فقیه جامع الشرائط این است 

فقهای عصر حاضر و نظریه ولایت مطلقه فقیه

دیدگاه امام خمینی (ره)

ایشان در این باره می فرماید: « فللفقیه العادل جمیع ما للرسول و الأئمّة علیهم السلام؛ ممّا یرجع إلى الحکومة و السیاسة، و لا یعقل الفرق؛ لأنّ الوالی- أیّ شخص کان- هو المجری لأحکام الشریعة، و المقیم للحدود الإلهیّة، و الآخذ للخراج و سائر الضرائب، و المتصرّف فیها بما هو صلاح المسلمین»؛« فقیه عادل ، همه اختیاراتی که پیامبر صلی الله علیه وآله و ائمه اطهار علیهم السلام در امور سیاست و حکومت دارا بودند، را داراست و معقول نیست در اختیارات آن دو فرقی باشد، زیرا حاکم هر شخصی که باشد، مجری احکام الهی و اقامه کننده حدود شرعی و گیرنده خراج و مالیات و تصرف کننده در آن ها بر طبق مصالح مسلمین است.»( خمینی ، سید روح الله ، البیع ، قم: اسماعیلیان, 1363،ج2، ص 467) 

آیا ولایت فقیه ابداع امام خمینی(ره) است؟

اصل ولایت فقیه در بین تمامی اندیشمندان و صاحب نظران فقه شیعی مساله ای پذیرفته شده و اجماعی است و به عبارتی نمی توان فقیهی را پیدا نمود که به اصل ولایت فقیه اعتقاد نداشته باشد و آن را انکار نماید. بلکه اختلافی که بین علمای شیعه در مساله ولایت فقیه وجود دارد تنها درمورد محدوده و گستره ی ولایت فقیه می باشد و با توجه به مطلب قبلی، علمای شیعی در این مساله به چند دسته تقسیم می گردند.

1-) برخی معتقد به ولایت خاصه فقیه در امور حسبیه با قرائت مضیق از امور حسبیه،

2-) برخی معتقد به ولایت خاصه فقیه در امور حسبیه با قرائت گسترده از امور حسبیه،

3-) برخی معتقد به ولایت عامه فقیه در چارچوب احکام فرعیه،

4-) و برخی معتقد به ولایت عامه ی مطلقه ی فقیه می باشند. همانگونه که عرض شد و بدیهی است پرداختن به تمامی این موارد و بیان افراد شاخص در هر نظریه و ارائه ی ادله و شواهد آنها از عهده ی این نوشتار خارج است فلذا ضروری است که خود با مراجعه به منابع معرفی شده به تعمیق اطلاعات خود در این زمینه بپردازید.
برخی چنین تصور کرده اند که ولایت مطلقه فقیه توسط حضرت امام خمینی( رضوان الله علیه ) ابداع شده است و سابقه ای در تاریخ فقه ندارد